..Sevgiliye..

Yanımda değilsin ama biliyorum ki yüreğimde saklı ismin, en azından ben buna inanıyorum. Bu yüzden de yalnızlığı bu denli derinden hissediyorum. 


Hayatında hiç kimsesi olmayan birisi alışır diye düşünüyorum bir yerden sonra ama ben hep bir şekilde hissediyorum seni. Bu da alışmama engel oluyor yalnızlığa ve beni daha da gömüyor derinlere.

Şu an, şu dakikada, belki sen de tek başına oturup vakit öldürüyorsundur ben gibi. Belki aynı zamanda farklı mekanlarda yemişizdir yemeğimizi. Belki de sen de dolaylı yoldan da olsa düşünüyorsundur beni. Aklından "Ne zaman çıkacak karşıma?" sorusu geçiyordur kimbilir. 

Bugün sana bir hediye almak istedim. Ama istekte kaldı, bir kaç nedeni vardı aslında bunun. En başta neyden hoşlanabileceğini bilemedim. Sonrasında bir gül almayı düşündüm ama seninle karşılaşana kadar kurumasından ya da çürümesinden korktum. Kuru bir gül belki duygusal bir an yaşatabilirdi ama aşkımızın hep yeşil kalması adına böyle bir hediye ne kadar uygun olurdu bilemedim.

En önemli nedeni de, bugünleri, sensiz geçen dakikalarımı hatırlatmasıydı bana. Onu her gördüğümde yalnız gecelerim gelecekti aklıma.

Yine de sevgili, benden uzakta, belki yalnız belki de başka kollarda, belki mutlu belki hüzünlü belki de hissiz kaldığın şu dakikalarda kutluyorum gününü ve son geçen gün olmasını diliyorum..