Durağa 10 metre kala, hareket eden otobüsü görmek gibiydi seni tanımak
Topu topu iki adım ve bir saniyeyle, tam da hayatın dönüm noktasında, o anda bulunmak
Bu yüzden, ilk kez ıslık çalamadığı için sızladı bu yürek
Görürsün umuduyla ne kadar istesemde sana el kaldırmak
Biliyorum ki senin önün açık, benim sonum ise
acabalarla yaşamak...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder