Cesaret edemediklerin, belki de kaçarak uzaklaştıkların.

Fısıldamaktan korktukların, belki de haykırsan da duyuramadıkların.

Kıyıda köşede sakladıkların, belki de gözünün önünde göremediklerin.

Gitmekte geç kaldıkların, belki de kalmakta acele ettiklerin.

Hatıralarında kaybedemediklerin, belki de bir türlü hatırlayamadıkların.

Bitmek tükenmeyen bilmeyen kabusların, belki de başlamak bilmeyen günlerin.

Gerçekleşmeyen isteklerin, belki de gerçekleşmesini dilemediklerin.

Melodisi tanıdık gelse de bir türlü söyleyemediğin şarkıların.

Zamansız, mekansız, bir başına kalışların.

Hep canını sıkan, dinmeyen yaraların...